Diy Co2

Απάντηση
Άβαταρ μέλους
Panos Safarikas
Posts in topic: 1
Δημοσιεύσεις: 1422
Εγγραφή: Παρ 09 Φεβ 2018, 23:37
Τοποθεσία: Ιωάννινα
Mood:
Έχει βάλει Like: 0
Του έχουν βάλει Like: 13 times

Diy Co2

Δημοσίευση από Panos Safarikas » Τρί 13 Φεβ 2018, 10:54

Στα πλαίσια της προσπάθειας να προσφέρουμε στα φυτά μας διοξείδιο του άνθρακα και προκειμένου να αποφύγουμε το κόστος που έχει η αγορά ενός πλήρους συστήματος παροχής διοξειδίου, μπορούμε μόνοι μας, με απλά και φθηνά υλικά, να δώσουμε στα φυτά μας αυτό που χρειάζονται, Ωστόσο είναι σημαντικό να τονίσουμε πως μια τέτοια μέθοδος είναι ικανή να καλύψει μόνο μικρά ενυδρεία (μέχρι 90 λίτρων το πολύ):

Υλικά που θα χρειαστούμε:

1. 1 μπουκάλι αναψυκτικού 1,5 λίτρου (όχι νερού καθόσον θα δεχθεί αρκετή πίεση).
2. 1 κοφτό κουταλάκι του γλυκού μαγιά (θα τη βρούμε σε φακελάκια στα supermarkets).
3. 1/2 κιλό ζάχαρη
4. 1 λίτρο νερό
5. Σωληνάκι αεραντλίας
6. 1 βαλβίδα ανεπίστροφης ροής (αν το σύστημα τοποθετηθεί πιο χαμηλά από τη στάθμη του νερού). Η μεταλλική βαλβίδα δουλεύει σε μεγάλες πιέσεις οπότε στην περίπτωσή μας δε θα βοηθήσει. Μια πλαστική είναι ότι πρέπει.
7. Σιλικόνη.
8. 1 σκάλα για τη διάχυση του διοξειδίου στο νερό και τη μέτρηση φυσαλίδων ή αερόπετρα (στην περίπτωση αυτή θα χρειαστεί και ένας μετρητής φυσαλίδων που θα διακόψει την πορεία του σωλήνα από το μπουκάλι προς το ενυδρείο). Κεραμικοί διαχυτήρες δε θα κάνουν καλή δουλειά καθώς θέλουν μεγάλη πίεση για να δουλέψουν σωστά αν και υπάρχουν χομπίστες που έχουν διαφορετική άποψη.

Οδηγίες:

Με ένα καρφί που έχουμε κάψει πρώτα ή με τη μύτη του κολλητηριού αν έχουμε ή με ένα τρυπάνι, ανοίγουμε μια τρύπα στο καπάκι του μπουκαλιού και προσέχουμε να είναι σε διάμετρο μικρότερη από το σωληνάκι της αεραντλίας, έτσι ώστε όταν αυτό περάσει από την τρύπα να σφηνώσει καλά χωρίς να αφήσει κάποιο κενό. Αφού το κάνουμε (κόβουμε το σωληνάκι διαγώνια στη μία του άκρη και αφού το περάσουμε από την οπή, τραβάμε με μια πένσα από την άλλη μεριά), για περισσότερη ασφάλεια βάζουμε σιλικόνη γύρω από το σωληνάκι στο σημείο που περνάει μέσα από το καπάκι και από τις δυο πλευρές του καπακιού, ώστε να εξαλείψουμε την πιθανότητα να χάνεται από εκείνο το σημείο το διοξείδιο. Προσωπικά το βρίσκω περιττό αν περάσουμε το σωληνάκι με τον παραπάνω τρόπο. Αφήνουμε να στεγνώσει καλά η σιλικόνη για όσο χρόνο χρειαστεί, τοποθετώντας το καπάκι με τέτοιο τρόπο ώστε να μη κουνιέται το σωληνάκι.

Παρασκευή μείγματος:

• Ζεσταίνουμε το νερό και διαλύουμε μέσα σε αυτό τη ζάχαρη.
• Αφήνουμε το μείγμα να κρυώσει έως ότου φτάσει τους 28 βαθμούς κελσίου περίπου (αν είναι καυτό ή πολύ ζεστό, μπορεί να "σκοτώσει" τη μαγιά που θα μπει μετά, ενώ αν είναι αρκετά κρύο δεν θα ξεκινήσει η ζύμωση)
• Προετοιμάζουμε το μείγμα της μαγιάς σε ένα ποτήρι με λίγο χλιαρό νερό και διαλύουμε τη μαγιά. Μπορούμε να προσθέσουμε και ένα κουταλάκι ζάχαρη αμέσως μετά, ώστε να αρχίσει η ζύμωση πιο σύντομα. Ανακατεύουμε καλά μέχρι να γίνει ένα ομοιογενές μείγμα χωρίς σβώλους.
• Αφήστε το μείγμα για λίγα λεπτά.
• Πριν ρίξουμε τη μαγιά στο μπουκάλι, προαιρετικά βάζετε και λίγη σόδα (1/3 του κουταλιού του γλυκού) και ανακατεύουμε καλά. Αυτό λέγεται ότι κάνει το μείγμα να κρατάει λίγο περισσότερο, χωρίς να είναι εξακριβωμένο κάτι τέτοιο.
• Γεμίζουμε το μπουκάλι με το μείγμα που έχουμε φτιάξει με τη ζάχαρη και ρίχνουμε μέσα τη διαλυμένη μαγιά. Προσθέτουμε νερό αν χρειαστεί, μέχρι να φτάσει η στάθμη στο σημείο που αρχίζει και στενεύει ο λαιμός του μπουκαλιού.
Παρατηρήσεις:
• Οι φυσαλίδες θα αρχίσουν να βγαίνουν στον μετρητή φυσαλίδων ή τη σκάλα διάχυσης, μετά από μερικές ώρες.
• Το μείγμα μας έχει διάρκεια περίπου δύο εβδομάδες.
• Αν τελειώσει γρήγορα σημαίνει ότι είχαμε βάλει πολλή μαγιά και κατανάλωσε τη ζάχαρη σύντομα.
• Αν δεν παρατηρήσουμε ικανοποιητικό αριθμό φυσαλίδων, σημαίνει ότι έχουμε βάλει λίγη μαγιά στο μείγμα ή στο σημείο που έχουμε τοποθετήσει το μπουκάλι, η θερμοκρασία είναι χαμηλή (προτείνεται θερμοκρασία χώρου από 5 έως 28 βαθμούς κελσίου).
• Όταν πρόκειται να ανανεώσουμε το μείγμα, καλό είναι να αφήσουμε στο μπουκάλι το "κατακάθι" που δημιουργείται, αδειάζοντας το παλιό μείγμα. Αυτό βοηθάει στην πιο γρήγορη ζύμωση του νέου μείγματος.
• Εάν τοποθετήσετε το μπουκάλι πιο ψηλά από τη στάθμη του νερού του ενυδρείου δεν είναι απαραίτητη η χρήση βαλβίδας ανεπίστροφης, διαφορετικά τοποθετούμε τη βαλβίδα σε κάποιο σημείο του σωλήνα προσέχοντας τη φορά της ροής του αερίου.
• Μη τοποθετήστε αντικείμενα στη διαδρομή του σωλήνα από το μπουκάλι έως τον διαχυτήρα και προσέχουμε να μη διπλώσει (τσακιστεί) σε κάποιο σημείο καθώς κάτι τέτοιο μπορεί να διακόψει την ροή του αερίου και υπάρχει κίνδυνος να σκάσει το μπουκάλι από το συσσωρευμένο αέριο.
• Τοποθετήστε το μπουκάλι σε τέτοιο σημείο και με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι απόλυτα σταθερό.

Μειονεκτήματα:
1. Διαρκεί περίπου 15 ημέρες
2. Είναι κατάλληλη μέθοδος για μικρά ενυδρεία μόνο
3. Χρειάζεται καλή διάχυση καθώς δεν είναι κατάλληλοι όλοι οι διαχυτήρες (κεραμικοί, bazooka κ.τ.λ.)
4. Το μπουκάλι πρέπει να βρίσκεται σε θερμοκρασία 25-28 βαθμών κελσίου προκειμένου να γίνει η ζύμωση
5. Δεν είναι τόσο αποτελεσματικό όσο ένα πλήρες σύστημα co2.

Πλεονεκτήματα:

1. Ιδιαιτέρα χαμηλό κόστος
2. …….. η χαρά της δημιουργίας :D


Κανείς δε πρόκειται ποτέ να αποκτήσει στο ενυδρείο του, εκείνο που τα ψάρια χαίρονται στη φύση!.......αρκέσου στο να προσπαθήσεις να το πλησιάσεις έστω και λίγο.



Απάντηση

Επιστροφή στο “Αναγνώριση / πληροφορίες φυτών - γενικά θέματα”