Φυσικός χρωματισμός vs Τεχνητός χρωματισμός κοραλλιών (nervas)

Κλειδωμένο
Άβαταρ μέλους
Νίκος
Administrator
Posts in topic: 1
Δημοσιεύσεις: 9282
Εγγραφή: Δευ 12 Φεβ 2018, 00:33
Τοποθεσία: Πειραιάς
Έχει βάλει Like: 1832 times
Του έχουν βάλει Like: 2412 times

Φυσικός χρωματισμός vs Τεχνητός χρωματισμός κοραλλιών (nervas)

Δημοσίευση από Νίκος » Δευ 19 Φεβ 2018, 23:48

Τα τελευταία χρόνια που ασχολούμαι με το θαλασσινό ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά που με απασχόλησαν και με τράβηξαν στο reef ήταν και είναι τα φανταστικά χρώματα των κοραλλιών, ειδικά όταν ασχολήθηκα κυρίως με τα sps με έναυσμα τις φοβερές φοτος που έβλεπα σε διάφορα site από απίστευτα χρώματα κοραλλιών και τεχνικών όπως το ζεοβιτ. Αυτό με έκανε να ασχοληθώ πραγματικά με το θέμα αρχικά ως πρόκληση διότι θεωρούσα πως είναι επιτυχία να έχουν φανταστικά χρώματα τα κοράλλια και ότι είναι ένδειξη υγείας και καλής διαχείρισης, στην πορεία όμως κατάλαβα ότι είναι εν μέρει εγκληματική ενέργεια και παρά φύσην κατάσταση να προσπαθούμε να φτάσουμε στα άκρα τα ζωντανά μας για δική μας οπτική ευχαρίστηση.

Φυσικά μου δόθηκε ακόμη μεγαλύτερο κίνητρο να κατανοήσω τους μηχανισμούς που προκαλούν την αλλαγή χρωμάτων και να τους διαχωρίσω σε καλούς και κακούς καθώς και να αποφεύγω την ταλαιπωρία των ζωντανών οργανισμών που διατηρώ, δεν κρύβω ότι σε αυτό το πείραμα που διήρκεσε γύρω στα δυο χρόνια υπήρχαν σοβαρές απώλειες τόσο σε κοράλλια αλλά όσο και σε ψυχικά αποθέματα δικά μου ανακαλύπτοντας τον τροχό.

Ας ξεκινήσουμε αναφέροντας πως τα κοράλλια και στην φύση έχουν απίστευτα πανέμορφα χρώματα και φυσικά και στα ενυδρεία μας ενισχύονται ακόμη πιο πολύ με τον επιλεγμένο φωτισμό ενισχύοντας το fluo vicion των φθορίζουσων πρωτεϊνών που υπάρχουν στον ιστό των κοραλλιών.

βλέπε κεφάλαιο 2.4 viewtopic.php?f=49&t=4058 )

Άρα για να πάρουμε ωραία χρώματα και να είμαστε ευχαριστημένοι αισθητικά μιας και που είμαστε χομπίστες καθώς αυτό μπορεί να γίνει στο μέγιστο δυνατό της αισθητικής χωρίς να βλάψουμε τα κοράλλια μας μπορεί να γίνει με απλούς τρόπους, ποιους? Μα είναι πολύ απλό! Επιλέγοντας το σωστό φάσμα φωτός που δεν θα ταλαιπωρεί τα κοράλλια μας με υπερβολές και θα τα αναγκάζει να φωτοπροστατεύονται, έχοντας καλή κυκλοφορία, διατηρώντας σε απόλυτες τιμές(το πιο βασικό) την σύσταση του νερού(αναφέρομαι σε ασβέστιο, μαγνήσιο, ανθρακική σκληρότητα), διατηρώντας σωστή ισορροπία θρεπτικών(καλό τάισμα και καλή εξαγωγή θρεπτικών νιτρικών-φωσφορικών), ανανέωση των ιχνοστοιχείων με συχνές αλλαγές νερού, σταθερή όσο το δυνατόν εποχικά θερμοκρασία και όχι μεγάλα σκαμπανεβάσματα. Αυτά είναι τα βασικά ως και τα μόνα απαραίτητα για να έχουμε υγιείς οργανισμούς, όσο το δυνατόν ευχαριστημένους και όχι στο βωμό της οπτικής ευχαρίστησης μας ταλαιπωρημένους.

Σε αυτό το στάδιο πλέον βρίσκομαι και δεν έχω σκοπό να αλλάξω στάση εκτός και αν θελήσω να πειραματιστώ λόγω μεγάλης περιέργειας και να καταρρίψω κάποιον μύθο.
Αρχικά ξεκινώντας την πρώτη μου απόπειρα με τα sps είδα πως τα κοράλλια είχαν όχι ικανοποιητικά χρώματα και ως καφέτιαζαν και πρασίνιζαν, επίσης είχαν και πολύ μεγάλη έκταση των πολυπόδων τους, αυτό οφειλόταν τελικώς στον πολύ δυνατό φωτισμό με ΜΗ και στο ότι η διακύμανση της σύστασης του νερού έπαιζε σαν τρελή, όταν άρχισαν να σταθεροποιούνται και να τις προσέχω καλύτερα είδα μια βελτίωση, φυσικά με συνεχόμενες παρεμβάσεις τα κοράλλια πάλι έπαιρναν την κάτω βόλτα.
Οπότε στο επόμενο ενυδρείο αποφάσισα να ασχοληθώ και να δω τι ακριβώς γίνεται και επηρεάζονται τα κοράλλια σε ότι αφορά τον χρωματισμό τους.
Αρχικά ασχολήθηκα και επέλεξα τον φωτισμό που κατέληξα σε συνδυασμό λαμπών που να δίνουν ένα ξεκούραστο και όχι πολύ δυνατό σε ένταση φάσμα και να τονίζει τον χρώματα των κοραλλιών(ακτινική, purple), στη συνέχεια σταθεροποίησα τις τιμές της σύστασης του νερού με calcium reactor και kalk wasser ώστε να υπάρχει σταθερότητα στο μέγιστο, ξεκίνησα και εβδομαδιαίες αλλαγές νερού τις τάξεως του 8-10%, στην πορεία αυτών των κινήσεων υπήρχε μια σταθερή αύξηση αλλαγής των χρωμάτων σε όσο το δυνατόν πιο όμορφα και καλύτερα και πιο υγιείς τα κοράλλια.
Οπότε όταν έγιναν αυτά μπήκα στην διαδικασία του κάτι παραπάνω, το κάτι παραπάνω ήταν στο να μηδενίσω τις τιμές των θρεπτικών, αυτό έγινε αρχικά με την προσθήκη βότκας και βακτηρίων, κάθε ημέρα έβλεπα τα κοράλλια μου να αλλάζουν χρώματα και να ανοίγουν ακόμη πιο πολύ και να γίνονται ακόμη πιο λαμπερά, ώσπου μια μέρα καταρρεύσαν με ασπρίσματα στις άκρες και ο ιστός τους είχε λεπτύνει αρκετά και είχε σαν μαζευτεί και η ανάπτυξη σταμάτησε, οι τιμές φυσικά είχαν μηδενίσει προ πολλού αλλά η παρατεταμένη παράταση τους σε μηδενικές τιμές και σε αυξημένο doc δημιούργησε αυτά τα προβλήματα, αυτό προκλήθηκε όπως έχω επεξηγήσει σε άλλα άρθρα στο ότι ακόμη και τα κοράλλια χρειάζονται φωσφορικά και νιτρικά για να διατηρηθούν και οτιδήποτε άλλο είναι μύθος.

(βλέπε κεφάλαιο 5.3 viewtopic.php?f=49&t=4058)

Αυτό που αναφέρεται στο ότι στους υφάλους δεν μετρούνται παρά μόνο ίχνη όπως έχω πει είναι διότι χρησιμοποιούνται με τέτοια ταχύτητα τα θρεπτικά που δεν προλαβαίνουν ποτέ να είναι διαθέσιμα, φυσικά αυτό δεν συνεπάγεται ότι πρέπει να είναι αυξημένες οι τιμές αλλά απλά ίσα ίσα να υπάρχουν σε χαμηλές τιμές, έχω κάνει και το αντίστροφο πείραμα και ανέβασα τα φωσφορικά με μεγάλη προσθήκη πρωτεϊνούχων τροφών και τα έφτασα στο 0,25ppm χωρίς να επηρεάζονται στο παραμικρό τα χρώματα και αντίστροφα τα νιτρικά στα 30ppm με φυσικά πτώση των φωσφορικών(για να μην υπάρχουν επιπτώσεις με ανάπτυξη άλγης), μεγαλύτερες τιμές και κυρίως με απότομη αύξηση και όχι σταδιακή όπως στο πείραμα επιφέρει στρεσάρισμα στα κοράλλια και επηρεάζει τα χρώματα.

Μετά την επαναφορά των τιμών σε φυσιολογικές συνθήκες, 0,02-0,06ppm φωσφορικά και νιτρικά 4-8ppm, διατηρώντας τες για αρκετό διάστημα και επαναφορά των κοραλλιών σε φυσιολογική υγιή κατάσταση ξεκίνησα την λογική της τεχνικής ζεοβιτ που τάσσει το περιβάλλον σε πολύ χαμηλές τιμές και την συνεχή προσθήκη Κ(καλίου-Potassium) και ιωδίου, η τεχνική προσομοιάζει την ταχύτητα της μεγάλης εισαγωγής θρεπτικών(πολύ τάισμα) και της αντίστροφα μεγάλης εξαγωγής τους(καλό σκιμινκ και ζεόλιθο με προσθήκη βακτηρίων), το αποτέλεσμα ήταν απίστευτο, τα χρώματα άνοιξαν ακόμη πιο πολύ και κοράλλια που έπαιρνα πράσινα γινόντουσαν μπλε, τρελή χαρά στην αρχή και μεγάλη απογοήτευση στη συνέχεια, τα κοράλλια που επηρεάστηκαν πρώτα ήταν lps που παρέδιδαν το ένα μετά το άλλο από το αυξημένο Κ στο νερό, θεώρησα αρχικά ότι ήταν λόγω της πείνας και παρότι τα τάιζα με target feeding, στη συνέχεια(μετά από κάποιους μήνες) κατάλαβα ότι και τα sps διατηρούσαν ωραία χρώματα αλλά ο ιστός τους είχε λεπτύνει πάρα πολύ και δεν αναπτυσσόντουσαν καλά, οπότε τα κοράλλια δεν καλοπερνούσαν αλλά αντιθέτως υπέστησαν από τις μεγαλύτερες ταλαιπωρίες τους, αυτή η μέθοδος βασίζεται σε κοράλλια που κρέμονται σε μια κλωστή πριν τον θάνατο και μια μικρή ανισορροπία που μιλάμε ακόμη και για μερικές σταγόνες αύξησης μιας δόσης ή ένα τάισμα λιγότερο φέρνει την καταστροφή, ψάχνοντας και έχοντας μια άποψη από φυσιολογία ζώων κατάλαβα ότι το κάλιο λόγω ότι είναι ένα από τα βασικά συστατικά της διατήρησης της οσμωτικής πίεσης των μεμβρανών των κυττάρων και ένας δίαυλος μεταφοράς ιόντων με την ανισορροπία και την αύξηση στους εξωκυττάριους χώρους των κοραλλιών αλλάζει η σύσταση των κυττάρων με επακόλουθο και των χρωστικών(περιεκτικότητα τους) καθώς και το ιώδιο είναι ένα από τα βασικότερα συστατικά ενζυμικών αντιδράσεων με αποτέλεσμα αύξηση του μεταβολισμού των κοραλλιών, κοινώς ‘’ξεβάφουμε’’ τα κοράλλια μας και τα βάζουμε στην διαδικασία της αντίστροφης μέτρησης πριν τον θάνατο.

Οπότε συνοψίζοντας από τα παραπάνω συμπεραίνουμε πως μην εντυπωσιαζόμαστε από ενυδρεία με ‘’πολύ’’ φανταστικά χρώματα που είναι αφύσικα στην φύση των κοραλλιών, υπάρχουν φανταστικά υγιή χρώματα που έχει να κάνει με την γενετική υπόσταση των κοραλλιών μας και μπορούμε να τα ενισχύσουμε στο έπακρο με τα απλά πράγματα που ανέφερα παραπάνω, κυνηγώντας το κάτι παραπάνω δεν κερδίζουμε τίποτα παραπάνω παρά χάνουμε το νόημα και αδίκως παιδευόμαστε και ξοδευόμαστε.

Αυτό είναι και το τεράστιο μυστικό των χρωμάτων που διατηρώ εγώ τουλάχιστον στο ενυδρείο μου, δίνω στα κοράλλια μου ότι έχουν ανάγκη και τίποτα παραπάνω αλλά και τίποτα λιγότερο που και αυτό είναι σημαντικό.
Τελευταίως αντιλήφθηκα πλήρως ότι τα χρώματα πέραν ότι είναι συγκεκριμένα ανά είδος έχουν και καθορισμένη φυλετική προδιάθεση, δηλαδή μια πράσινη efyllia ότι και να κάνεις θα παραμείνει πράσινη όπως και μια goniopora για παράδειγμα, αλλά υπάρχουν τεχνικές που έχουν ανακαλυφθεί από διάφορους εμπόρους κυρίως στις χώρες αναπαραγωγής των κοραλλιών που για να κάνουν πιο ελκυστικά τα κοράλλια και να πουληθούν αμέσως τα χρωματίζουν τεχνητώς, υπόψη ότι αυτό γίνεται ακόμη και στα sps πλέον με παραμονή των κοραλλιών σε δεξαμενές με αυξημένο κάλιο και με αποτέλεσμα τον φανταστικό χρωματισμό τους.
Αυτό δεν αποκλείει ακόμη και μεσάζοντες πωλητές που με αυτό τον τρόπο αυξάνουν τις πωλήσεις τους πουλώντας κοράλλια σε καταστήματα που δεν γνωρίζουν τους φυσιολογικούς χρωματισμούς και με την σειρά τους αυτά σε επίσης χομπίστες που δεν γνωρίζουν το ίδιο.
Αποτέλεσμα να επέρχεται η καταστροφή και τα κοράλλια να πεθαίνουν μετά από λίγο διάστημα ή να χαροπαλεύουν, αν ζήσουν το σίγουρο είναι η αλλαγή χρώματος τους και η απορία του χομπίστα ότι κάτι κάνει λάθος στο ενυδρείο του και ψάχνει να το αλλάξει.
Υπάρχουν φυσικά και οι περιπτώσεις να πάρεις ένα frags από ένα χομπίστα που έχει διαφορετικές συνθήκες και να επέλθει μια αλλαγή στον χρωματισμό λόγω διαφορετικών συνθηκών, αλλά αυτό είναι κάτι άλλο.
Τα κοράλλια αυτά που ανέφερα παραπάνω φέρουν πολύ έντονα χρώματα και συνήθως ένα έντονο polyps extension που οφείλεται στην πείνα τους, δηλαδή βλέπεις ένα φανταχτερό κοράλλι με περιέργως μεγάλους διατασσόμενους πολύποδες θα πρέπει να σκεφτούμε ότι κάτι τρέχει, αυτό είναι ότι λόγω αποβολής ζωοξανθέλλης ‘’πεινάει’’ και προσπαθεί να συλλέξει ότι μπορεί από την στήλη του νερού, αυτό αν συμβαίνει κατά την διάρκεια της ημέρας, την νύχτα είναι φυσιολογικό, όπως και σε συνθήκες έντονου φωτισμού είναι διότι προσπαθεί να προστατευθεί(φωτοσύνθεση δεν γίνεται στους πολύποδες αλλά στον ιστό του κοραλλιού που φιλοξενεί τις ζωοξανθέλλες).

Σε ένα πρόσφατο ταξίδι μου στο εξωτερικό επισκέφτηκα ένα pet shop που είχε την παρακάτω ανεμώνη της φωτογραφίας, ένα ζώο καταδικασμένο στο ενυδρείο που θα πάει.

Οπότε πριν επιλέξετε οποιοδήποτε ζωντανό με πολύ φανταχτερά χρώματα έχοντας κατά νου τα παραπάνω μπορείτε να κάνετε ένα έλεγχο σε τι χρωματισμούς συναντάται στην φύση το εν λόγω ζωντανό, υπάρχουν πάντα και σπάνιοι χρωματισμοί που ανακαλύπτονται αλλά συνήθως τα lps και sps έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να χρωματιστούν, άρα μην απορείτε αν αλλάζει χρώμα ένα φανταχτερό ζωντανό σας ή πεθαίνει ενώ τα υπόλοιπα στο ενυδρείο σας χαίρουν άκρας υγεία.

Ένα φοβερό άρθρο που γράφτηκε από τον Eric Borneman πριν αρκετά χρόνια επεξηγεί κάποια πράγματα και έχει κάποιες φώτος που θα σας κατατοπίσουν.

http://reefkeeping.com/issues/2002-09/eb/index.php

Μεγάλη προσοχή στο τι ψωνίζουμε, αυτό θα οδηγήσει και τους επιτήδειους που σκοτώνουν τα κοράλλια με αυτό τον τρόπο βασιζόμενοι στην λαχτάρα μας και την αγάπη μας για αυτά τα ζωντανά να εγκαταλείψουν τέτοιες πρακτικές.

Μεγάλη προσοχή στο τι χρειάζονται τα ζωντανά μας, διότι πολλές φορές μπερδευόμαστε και καταξοδευόμαστε άδικα χωρίς αποτέλεσμα και εις βάρος των κοραλλιών και τελικώς επέρχεται άδικα κούραση δική μας :)

Τα παραπάνω με αγάπη προς το χόμπι που αγαπώ και αλτρουισμό προς τους φίλους συνχομπίστες.

Ευχαριστούμε θερμά τον Νέρβα για την ευγενική του προσφορά!
ευχαριστούμε θερμά και το openreef για την άδεια δημοσίευσής!



Κλειδωμένο

Επιστροφή στο “Πρόληψη”