Τρύπησα το 120αρι juvel μου για την υπερχυλιση, τρυπησα φυσικά τον διπλότουβλο τοιχο και βγήκα έξω.
Έκοψα χωρίσματα και τα κόλλησα στο 250αρι sump . Εφτιαξα καπάκι ωστε να χωρανε τα παντα και κυριως να καταπολεμισω την τρελή εξατμιση του νερού. Αρχισα να παλευω και το θεμα μονωσης για τις θερμοκρασιες που ειναι και το δυσκολο κομματι σε sump εξωτερικου χωρου.
Μάζεψα ότι είχα από εξοπλισμό , φίλτρα, αντλίες , σκιμερ, ριακτορες τα καθάρισα και ξεκίνησα.
Δύσκολο εγχείρημα που δυστυχώς σταμάτησε άδοξα λόγω κάποιων γεγονότων και αφού δεν είχα ρίξει ακόμα τα βακτήρια και ούτε καλά καλά είχε σπάσει το αλάτι. Η κυκλοφορία ήταν καλή.
Έμεινε 1 χρόνο παρατημένο όπου στους 6 μήνες η γυναίκα μου θεώρησε καλό να τραβήξει το φις από το πολύμρπιζο που τροφοδοτούσε όλα τα μηχανήματα. Ήρθε το τέλος. Στάσιμα νερά άλγες κλπ
Τωρα και αφού έχω φάει το δούλεμα από συγγενείς και φίλους που 1 χρόνο το βλέπουν στο χάλι αυτό , ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να ξαναμπεί μπροστά το τρελό μου πρότζεκτ! Ο κορωνοιός και η κατάσταση που βιώνουμε δείχνει πως ήρθε η ώρα και βοηθάει με τον περισσότερο χρόνο που μένω στο σπίτι.
Αυτό που έχω στο μυαλό μου, είναι ένα σύστημα που να φτάσει σε σημείο να λειτουργεί χωρίς πολύ καθημερινή ενασχόληση , με ένα υγιή βράχο να βλέπω πάνω του να γίνονται πραγματάκια και χαμηλή ιχθυοφορτιση (δεν ξεχνάμε πως ο χώρος παραμένει μικρός αν και τα λίτρα νερού που γυρνάει πολλά) . Κοράλλια όχι εκτός αν παίξει κάποιο πολύ εύκολο. Μια ανεμώνη θα ήθελα δε το κρύβω… και ένα ηνίοχο που έχω καημό
Κάπως έτσι είχα στήσει και σκέτο το 120αρι στο παρελθόν το οποίο δούλεψε περίπου 3 χρόνια, αλλά με τη μικρή ποσότητα νερού έβλεπες πως η παραμικρή μεταβολή ήταν πολύ σημαντική. (3 χρόνια ήταν και η συνολική μου ενασχόληση με την θάλλασα)
Ελπίζω να μην σας κούρασα.
Ερωτήσεις ευπρόσδεκτες γιατί πολύ πιθανόν να σας έχω μπερδέψει!
love is in the air
