Andinoacara rivulatus (Green Terror)

Κλειδωμένο
Άβαταρ μέλους
Panos Safarikas
Posts in topic: 1
Δημοσιεύσεις: 1422
Εγγραφή: Παρ 09 Φεβ 2018, 23:37
Τοποθεσία: Ιωάννινα
Mood:
Έχει βάλει Like: 0
Του έχουν βάλει Like: 13 times

Andinoacara rivulatus (Green Terror)

Δημοσίευση από Panos Safarikas » Σάβ 14 Απρ 2018, 11:33

Andinoacara rivulatus (Green Terror)
Gold Saum – Green Terror


Aequidens-rivulatus-S00545-1-288x192.jpg
Aequidens-rivulatus-ft-S00547_1-288x192.jpg
Οικογένεια: Cichlidae

Προέλευση: Ζουν στα βόρεια του Περού και παράκτιες αποστράγγισης του δυτικού Ισημερινού όπως η αποστράγγιση του Río Esmereldas και ενδεχομένως πέραν αυτού

Βιότοπος: Κατοικεί σε παράκτια ύδατα, συμπεριλαμβανομένων των ρευμάτων και των ποταμών.

Μέγιστο τυπικό μήκος: 22 – 30 cm.

Μέγεθος ενυδρείου: Απαιτούνται διαστάσεις βάσης τουλάχιστον 150 cm x 45 cm.

Διατήρηση στο ενυδρείο: Το ενυδρείο θα πρέπει να έχει ένα μαλακό, αμμώδες υπόστρωμα και κλαδιά, ξύλα και ρίζες, με μερικούς μεγάλους επίπεδους βράχους να λειτουργούν ως δυνητικοί χώροι ωοτοκίας. Αν υπάρχουν άλλα ψάρια στη δεξαμενή, προσαρμόστε τη διακόσμηση ώστε να έχετε όσο το δυνατόν περισσότερες κρυψώνες. Παρόλο που είναι απίθανο να το εξαλείψει εντελώς η μεταξύ τους επαφή, αυτό τουλάχιστον θα βοηθήσει στη μείωση της επιθετικής συμπεριφοράς. Φυτά επιφάνειας θα χρειαστούν επίσης για να παρέχουν σκιά αλλά τα υπόλοιπα φυτά που φυτεύονται στο υπόστρωμα καλό είναι να αποφεύγονται καθώς αυτό το ψάρι σκάβει πολύ και τα ξεριζώνει. Είδη που μπορούν να δεθούν σε ξύλα, όπως ο Anubias και η java fern έχουν πολύ καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Είναι αρκετά ευαίσθητο στις απότομες αλλαγές στις τιμές του νερού και στην ποιότητά του, οπότε χρησιμοποιείστε ένα ιδιαίτερα αποδοτικό φίλτρο, μαζί με ένα αυστηρό καθεστώς τακτικής συντήρησης.

Συνθήκες νερού: Θερμοκρασία: 20-24 ° C

ρΗ: 6,5-8,0

Διατροφή: Παμφάγο. Ταΐστε με καλής ποιότητας cichlid sticks ως βασική τροφή και συμπληρώστε με ζωντανή και κατεψυγμένη τροφή όπως γαιοσκώληκες, γαρίδες, μύδια κλπ. Η φυτική ύλη, συμπεριλαμβανομένων των μπιζελιών, το σπανάκι κτλ αποτελεί μια καλή διατροφή ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Οι τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, όπως το beefheart και άλλα κόκκινα κρέατα, δεν είναι η κατάλληλη επιλογή, καθώς μπορεί να έχουν επιζήμια αποτελέσματα για το πεπτικό σύστημα των ψαριών.

Συμπεριφορά και συμβατότητα: Διατηρείται καλύτερα ως ένα και μόνο ζευγάρι καθώς είναι γενικά επιθετικό και χωροταξικό είδος. Σε μεγαλύτερα ενυδρεία (650 λίτρα συν) μπορεί να διατηρηθεί παράλληλα με άλλες κιχλίδες και μεγάλα γατόψαρα. Μην μπείτε στον πειρασμό να κρατήσετε ένα ζευγάρι σε ένα κοινωνικό ενυδρείο, καθώς η κόλαση δε θα αργήσει να φανεί εάν αποφασίσει να γεννήσει.

Διαχωρισμός φύλου: Όπως αναφέρθηκε ήδη, τα αρσενικά είναι σημαντικά μεγαλύτερα από τα θηλυκά. Επίσης, αναπτύσσουν ένα εντυπωσιακό εξόγκωμα στη μετωπιαία περιοχή (καμπούρα) όταν ωριμάζουν και συνήθως αναπτύσσουν επεκτάσεις στα ραχιαία και πρωκτικά πτερύγια, χαρακτηριστικά που λείπουν από θηλυκά. Αυτές οι «καμπούρες» αναπτύσσονται μόνο κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου στη φύση αλλά στα ενυδρεία πολλά άτομα διαθέτουν τεράστια, μόνιμα εξογκώματα.

Αναπαραγωγή: Σχετικά απλή, υπό την προϋπόθεση ότι μπορείτε να αποκτήσετε ένα συμβατό ζεύγος. Υπάρχει πρόβλημα δε, αν τα δύο ψάρια δεν εισαχθούν ταυτόχρονα στο ενυδρείο αλλά σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Ορισμένοι χομπίστες είχαν επιτυχία εισάγοντας ένα διαχωριστικό στη μέση της δεξαμενής και επιτρέποντας στο αρσενικό να συνηθίσει το δυνητικό ταίρι του με αυτό τον τρόπο, αφαιρώντας το διαχωριστικό μετά από λίγες εβδομάδες. Μια πολύ προτιμότερη και πιο εύκολη μέθοδος είναι να αγοράσετε τουλάχιστον 6 νεαρά ψάρια και να τους επιτρέψετε να ζευγαρώσουν φυσικά. Μόλις σχηματιστεί ένα ζευγάρι, αφαιρέστε τα υπόλοιπα ψάρια, καθώς σχεδόν σίγουρα θα σκοτωθούν όταν αρχίσει η ωοτοκία. Το ενυδρείο πρέπει να έχει, όπως προτείνεται παραπάνω, ελαφρώς μαλακό και όξινο νερό pH 6,5-7,0 και θερμοκρασία 22 ° C.



πηγή: seriouslyfish.com


Κανείς δε πρόκειται ποτέ να αποκτήσει στο ενυδρείο του, εκείνο που τα ψάρια χαίρονται στη φύση!.......αρκέσου στο να προσπαθήσεις να το πλησιάσεις έστω και λίγο.

Κλειδωμένο

Επιστροφή στο “Ειδη ψαριών Αμερικανικής Ηπείρου”