Σφουγγάρια

Κλειδωμένο
Άβαταρ μέλους
Νίκος
Administrator
Posts in topic: 1
Δημοσιεύσεις: 9282
Εγγραφή: Δευ 12 Φεβ 2018, 00:33
Τοποθεσία: Πειραιάς
Έχει βάλει Like: 1832 times
Του έχουν βάλει Like: 2412 times

Σφουγγάρια

Δημοσίευση από Νίκος » Τετ 14 Φεβ 2018, 20:17

5016409_1436043406.3258_funddescription.jpg
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι υποστηρίζουν μερικά από τα πιο ποικίλα οικοσυστήματα του πλανήτη μας που ευδοκιμούν σε θαλάσσιες έρημους.
coral-reef-sea-sponge-isolated-blue-water-background-bottom-tropical-36015684.jpg

Πώς όμως διατηρήσουν ακμαίους τους πληθυσμούς τους;

Ο θαλάσσιος βιολόγος Fleur Van Duyl από το Βασιλικό Ολλανδικό Ινστιτούτο για τη Θαλάσσια Έρευνα είναι γοητευμένος από τους ενεργειακούς τους προϋπολογισμούς που υποστηρίζουν τους κοραλλιογενείς υφάλους σε αυτο το φτωχο περιβάλλον.

Σύμφωνα με τον πρώην φοιτητή van Duyl του, Jasper De Goeij, Halisarca caerulea τα σφουγγάρια αναπτύσσονται σε βαθιες σκοτεινες κοιλότητες κάτω από υφάλους και το 90% της διατροφής τους αποτελείται από διαλυμένο οργανικό άνθρακα ο οποίος είναι μη βρώσιμος για τους περισσότερους άλλους κατοίκους ύφαλο.

Αλλά όταν De Goeij μέτρησε την ποσότητα του άνθρακα που καταναλώνεται απο τα λαμπρά χρωματισμένα σφουγγάρια βρήκε ότι καταναλώνουν το μισό του δικού τους βάρους κάθε ημέρα, αλλά ποτέ δεν μεγάλωναν.
sponge+reef+scape_PawlikPhoto067_CREDIT.jpg
τι συνδεει τελικα τα σφουγγάρια με τον άνθρακα;

Ήταν οι σπόγγοι που καταναλώνουν πραγματικά ένα μεγάλο μέρος του άνθρακα ή υπήρχε ένα πρόβλημα με τις μετρήσεις του De Goeij; Έπρεπε να μάθει πως ο άνθρακας επρόκειτο να δημιουργήσει αντίγραφα ασφαλείας των μετρήσεων του και να δημοσιεύει την ανακάλυψή του και πως τα σφουγγάρια έχουν έναν από τους ταχύτερους ρυθμούς κυτταρικής διαίρεσης που εχει μετρηθεί ποτέ και αντί της καλλιέργειας τους που απορρίπτουν τα κύτταρα τους.

Ουσιαστικά, οι σπόγγοι ανακυκλώνουν τον άνθρακα που διαφορετικά θα χανόταν προς τον ύφαλο. De Goeij δημοσιεύει την ανακάλυψή του στις 13 Νοεμβρίου 2009 στο Journal of Experimental Biology.

Ταξιδεύοντας μεχρι τις ολλανδικές Αντίλλες με τη φοιτήτρια του, Άννα De Kluijver,ο De Goeij ξεκίνησε Κατάδυση στα σφουγγάρια για να μάθει πόσο άνθρακα μπορουν να καταναλώνουν. «Είναι αρκετά σκοτεινό και τεχνικά δύσκολο να εργαστεί στις κοιλότητες του», εξηγεί ο De Goeij, αλλά διαπίστωσαν οτι συλλέγοντας τα σφουγγάρια, τα τοποθέτησαν σε μικρούς θαλάμους που εκτίθενται σε 5- bromo-2′-deoxyuridine (BrdU).«Η BrdU ενσωματώνεται μόνο στο DNA διαιρούμενων κυττάρων», εξηγεί De Goeij, έτσι τα κύτταρα που φέρουν το σήμα BrdU πρέπει να διαιρούνται, ή έχουν διαιρεθεί, αφού το μόριο τους προστέθηκε σε νερό με το σφουγγάρι, καθώς και τα κύτταρα αυτα μπορούν να διαιρεθούν μόνο εφόσον είναι εφικτή οι ανάληψη του άνθρακα.

Αλλά όταν De Goeij επέστρεψε στις Κάτω Χώρες με τα δείγματα του, είχε προβλήματα βρίσκοντας άλλες παραμέτρους!

Συζητώντας το πρόβλημα ανίχνευσης BrdU με τον πατέρα του, ο βιοχημικός Anton De Goeij, De Goeij Senior προσφέρθηκε να εισαγάγει το γιο του στο Bert Schutte του Μάαστριχτ, οι οποίοι είχαν αναπτύξει ένα σύστημα ανίχνευσης BrdU για χρήση στη θεραπεία του καρκίνου. Ίσως ετσι θα μπορούσε να βοηθήσει ο De Goeij Τζούνιορ να βρει αποδείξεις της κυτταρικής διαίρεσης σε σφουγγάρια!

Η λήψη των δειγμάτων του προς το εργαστήριο του Μάαστριχτ Παθολογίας Jack Cleutjens, όπως τελικά και ο De Goeij ήταν τελικά σε θέση να εντοπίσουν την ετικέτα BrdU σε κύτταρα των σφουγγάριων του. Περιέργως, το ήμισυ των choanocyte του σφουγγάριου και τα κύτταρα (διήθηση) είχαν διαιρεθεί και τον κύκλο κυτταρικής διαίρεσης του choanocyte ήταν μια φαινομενικά μικρή διαδικασία σε 5,4 ώρες. «Αυτό είναι ταχύτερη από ό, τι τα περισσότερα βακτήρια μπορούν να χωρίζουν», αναφωνεί De Goeij.

Ο σπόγγος ήταν σε θέση να αναλάβει τις κολοσσιαίες ποσότητες οργανικού άνθρακα που ο De Goeij είχε μετρησειι.Ο De Goeij ειχε δοκιμάσει να δει αν τα κύτταρα πεθαίνουν και χάνονται, αλλά δεν μπορούσε να βρει καμία απόδειξη του κυτταρικού θανάτου.

Παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα του προς το Τμήμα Παθολογίας του Μάαστριχτ, κάποιος είπε «Ας το δούμε αυτό σαν ένα ανθρώπινο έντερο, τότε θα πρέπει να δείτε ρίχνοντας τα παλιά κύτταρα που θα αποκολληθούν από το επιθήλια».Ο De Goeij ήξερε ότι είχε δει κάποια χαλαρά κύτταρα και σκέφτηκε ότι ήταν αντικείμενα από την κοπή των δειγμάτων, αλλά όταν ο ίδιος και οι συνάδελφοί του Τμήματος Παθολογίας πήγαν πίσω και κοίταξαν τα δείγματα,ο De Goeij συνειδητοποίησε ότι οι choanocytes έχασαν σε όλη τη χώρα. Και τότε De Goeij θυμήθηκε τους μικροσκοπικους σωρούς του καφέ υλικού που βρήκε δίπλα στα σφουγγάρια που ειχε στο ενυδρείο κάθε πρωί.

Οι σπόγγοι διαιρούν τα κύτταρα τους, στα οποία προς τους άλλους κατοίκους του ύφαλου θα μπορούσαν τώρα να καταναλώνουν.«Halisarca caerulea είναι η μεγάλη ανακύκλωμενη ενέργεια για τον ύφαλο μετατρεποντας την ενέργεια που κανείς άλλος δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει [διαλυμένο οργανικό άνθρακα] σε ενέργεια που ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει [απορρίπτονται choanocytes]», εξηγεί ο De Goeij.



Κλειδωμένο

Επιστροφή στο “Σπόγγοι”