nervas έγραψε: ↑Κυρ 17 Ιαν 2021, 12:25ο Κοσμάς έχει κάνει μια πάρα πολύ ωραία προσέγγιση, ας μου επιτραπεί η συνέχιση στην αναφορά του καθώς θα ήθελα να κάνω μια παράθεση επί του θέματος.kosmas kleidas έγραψε: ↑Τρί 12 Ιαν 2021, 18:49Με βάση την μικρή εμπειρία που έχω ...η άποψη μου είναι η εξής: αρχικά το " σε ποιες τιμές κ ποιες αναλογιες" θα βρει την ισορροπία του ένα σύστημα είναι απροσδιόριστο κ αυτό γιατί όλοι μας ξέρουμε ενυδρεία με υψηλά ,χαμηλά ή μηδενικά θρεπτικά και κάποια με εντελώς αλοπροσαλλες αναλογίες μεταξύ νιτρικών κ φωσφορικών τα οποία δίνουν ευχαρίστηση στους ιδιοκτήτες τους.
Επίσης η εισαγωγη-εξαγωγη θρεπτικών (όπως και οι μέθοδοι που τις επιτυγχάνουμε )είναι ένα πολύ σύνθετο θέμα που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες (εξοπλισμό,φωτισμό,βιοφορτιο,ροη,είδη που φιλοξενούμε,όρεξη /χρόνος χομπίστα κλπ κλπ )
πράγμα που σημαίνει πως ένας χομπίστας δεν ξέρει από πριν την χρυση συνταγή για να κάνει το σύστημα του να λειτουργήσει....άρα θα πρέπει ο καθένας από μας (κατά την γνώμη μου)να ξεκινήσει από μια πεπατημένη και στην συνέχεια να πειραματίζεται λίγο λίγο έως ότου καταλάβει πως βρήκε την ισορροπία -σταθεροτητα ( η οποία ταιριάζει στο σύστημα του κ όχι σε όλα τα συστήματα).
Με λιγα λόγια η πετυχημένη συνταγή κάποιου δεν εγγυάται κ την δική μου επιτυχία κ το αντίθετο...
Επίσης διαφωνώ κάθετα σε αυτό που διάβασα πιο πάνω πως τα 0.02-0.03-0.04 κλπ είναι 0 όσον αφορά τα φωσφορικά...ίσως είναι πολύ κοντά στο 0 κ αυτό είναι επικίνδυνο αλλά αν μείνουν σε μόνιμη βάση σε αυτές τις τιμές χωρίς να μηδενισουν θεωρώ πως είναι οκ.
Προσοχή δεν λέω πως είναι οι ιδανικές τιμές ,καθώς όπως έχω επισημάνει αυτές διαφερουν απο ενυδρείο σε ενυδρείο όμως απόλυτο μηδέν δεν είναι για κανένα λόγο.
Πιστεύω να μην σας κούρασα…απλά ήθελα να δώσω την δική μου οπτική η οποία έχει επιρροές από όλους σας μέσω των συζητήσεων μας των συστηματων σας στον βαθμό που τα ξέρω μέσω του φόρουμ αλλά κ κάποια από κοντά.
ο ζεόλιθος είναι ένας χώρος που φιλλοξενούνται αποικίες βακτηρίων, είναι σαν ένας οργανισμός, εξαρτάται από το οργανικό και ανόργανο φορτίο που θα του δώσεις και θα αναπτυχθεί τόσο όσο του επιτρέπεται να το καταναλώνει ο χώρος του, στην συνέχεια η περρίσεια του βιοφορτίου θα διασπαρεί στο ενυδρείο και αυτό επιτυγχάνεται με την ανάδευση, οπότε οι αποικίες εκ νέου θα αναπτυχθούν για να καταλάβουν τον χώρο που απελευθερώθηκε. Καταναλώνοντας θρεπτικά οργανικά στοιχεία και διασπόντας τα και δεσμέυοντας ανόργανα ( τα οποία λόγω χαμηλού μοριακού βάρους δεν μπορούν να εξαχθούν από το σκίμερ) εξάγονται απο το σκίμερ με τα σώματα τους,κλτ
τα βακτήρια όταν δεν θα βρουν διαθέσιμες θρεπτικές ενώσεις στην στήλη του νερού για να διασπάσουν και να τραφούν πιθανά να στραφούν στις προστατευτικές μεμβράνες των κοραλλιών, οι οποίες αποτελούνται απο γλυκοπρωτεϊνες και φωσφολιπίδια κτλ, το αποτέλεσμα είναι τα αναφερόμενα σας.
Ακόμη και μειώνοντας την πηγή άνθρακα μπορεί να χειροτερέψει η κατάσταση και να γίνουν πιο ''επιθετικά'' αναλόγως σε τι κατάσταση βρίσκονται( τα βακτήρια), αν δηλαδή είναι μεγάλος ο αριθμός τους.
Αντίστροφα, αν καταρρεύσει ο πληθυσμός τους πάλι θα επέλθει ανισορροπία γιατί θα σταματήσει ο κύκλος κατανάλωσης των θρεπτικών.
Είναι πάρα πολύ λεπτή η ισορροπία, καθώς είμαστε χομπίστες δεν μπορούμε ούτε να μετράμε το βιοφορτίο του βακτηριακού πληθυσμού αλλά όυτε να υπολογίζουμε τις καταναλώσεις του βιοφορτίου που έχουμε στο ενυδρείο(κοράλλια και ψάρια), αλλά ούτε να μετράμε όλα τα διαθέσιμα θρεπτικά συστατικά και να αναπροσαρμόζουμε συνέχεια.
ο ζεόλιθος είναι ένα καλό εργαλείο, αλλά αναλόγως της χρήσης του μπορεί να έχει δυο καταστάσεις, είτε να αποβεί σωτήριο και λειτουργικό είτε να αποβεί μοιραίο και καταστροφικό.
Συνήθως σε παγκόσμια κλίμακα συμβαίνει η δεύτερη κατάσταση ακόμη και στους πιο πετυχημένους χομπίστες με αυτή την μέθοδο, γιατί σε πιάνει μια έπαρση όσο πάει καλά το ενυδρείο και συνήθως θες να πάει ακόμη καλύτερα και ακόμη καλύτερα και στο τέλος κατταρέι με γδούπο.
θέλει την σωστή συνταγή αναλόγως το σύστημα όπως λέει και ο Θωμάς, η οποία πρέπει να είναι ανάλογη με τον βαθμό εμπειρίας, τον χρόνο ενασχόλησης (πολύ σημαντικό), πολύ σύνεση, προσύλωση, να είσαι συνεχώς σε επαγρύπνηση, αυτοσυγκράτηση και να διαβάζεις το σύστημα σου και τις ανάγκες του.
ευχαριστούμε πολύ δάσκαλε!
